Wat is arbitrage en bemiddeling

Arbitrage

Arbitrage is een door de wet ingesteld mechanisme dat het mogelijk maakt om gerezen geschillen te laten beslechten door “privérechters”.
Arbitrage vindt plaats op grond van een overeenkomst die is bedoeld om elk geschil bij te leggen dat uit een bepaalde rechtsbetrekking (verkoop-, dienst- of huurcontract, algemene voorwaarden, aangegane unilaterale verbintenis …) is gerezen of zou kunnen rijzen.

Voor arbitrage is het noodzakelijk dat er in het geval van een geschil een speciale akte wordt opgesteld, of dat er in bestaand contract een clausule is opgenomen voor het bijleggen van eventuele conflicten.

In de praktijk ligt de nadruk op de tweede mogelijkheid: omdat geschillen rond de interpretatie of uitvoering van de aangegane verplichtingen nooit zijn uit te sluiten, geven de partijen er meestal de voorkeur aan om bij voorbaat de modaliteiten vast te stellen van de wijze waarop die geschillen geregeld dienen te worden.

Bij het afsluiten van een contract heeft geen enkele partij die te goeder trouw is er namelijk werkelijk belang bij om te weigeren soepele regels uit te werken voor het oplossen van potentiële geschillen. Indien er op dat moment niets wordt vastgelegd zal het later, als er toch problemen rijzen, veel minder eenvoudig zijn om de partijen te doen instemmen met arbitrage, aangezien de gemoederen dan al danig zijn verhit.

Bemiddeling

Bemiddeling is een mechanisme dat tot doel heeft personen die in een geschil tegenover elkaar staan (opnieuw) met elkaar te verzoenen door middel van overleg, onderhandeling en het toewerken naar overeenstemming.

Bemiddeling veronderstelt dat de twistende partijen hun volledige medewerking verlenen en bereid zijn om, met de hulp van een neutrale bemiddelaar en in het kader van een zeer open discussie, op een constructieve wijze naar oplossingen te zoeken, zodat een dwingender procedure kan worden vermeden.

In welk soort geschillen is bemiddeling mogelijk ?

  • Geschillen die door middel van een dading kunnen worden geregeld, d.i. een overeenkomst waarbij de partijen zich voornemen een
  • geschil te beëindigen door wederzijds toegevingen te doen (dading is niet mogelijk in geschillen betreffende belastingen en faillissementen)
  • Geschillen betreffende de verplichtingen als gevolg van huwelijk of afstamming, betreffende de wederzijdse rechten en plichten van de echtgenoten, de gevolgen van de echtscheiding, het ouderlijk gezag, het wettelijk samenwonen en het feitelijk samenwonen
  • Geschillen betreffende echtscheidingen, scheiding van goederen, scheiding van tafel en bed.

Het bemiddelingsproces kan in gang worden gezet door natuurlijke personen en private rechtspersonen (verenigingen, vennootschappen).

Publieke rechtspersonen kunnen partij zijn bij een bemiddelingsproces in de gevallen bedoeld in de wet of in een koninklijk
besluit beraadslaagd in de ministerraad.

 

Zie ook: